Mapa fizyczna Szwecji przedstawia ukształtowanie terenu i geografię Szwecji. Ta mapa geograficzna Szwecji pozwoli Ci odkryć cechy fizyczne Szwecji w Europie Północnej. Mapa fizyczna Szwecji jest do pobrania w formacie PDF, do druku i za darmo.

Szwecja posiada długą linię brzegową po stronie wschodniej oraz skandynawski łańcuch górski (Skanderna) na granicy zachodniej, pasmo oddzielające Szwecję od Norwegii. Ma granice morskie z Danią, Niemcami, Polską, Rosją, Litwą, Łotwą i Estonią, a także jest połączona z Danią (południowy zachód) mostem Öresund, jak widać na mapie fizycznej Szwecji. Na 450.295 km2 (173.860 sq mi), Szwecja jest 55. największym krajem na świecie. Jest to 5 największy w Europie i największy w Europie Północnej.

Jak widać na mapie fizycznej Szwecji, na północy (powyżej koła podbiegunowego) Szwecja jest surowa z ośnieżonymi górami i gęstymi lasami, jak pokazano na mapie fizycznej Szwecji. W środkowej Szwecji dominują niższe góry na zachodzie, które ustępują miejsca silnie zalesionym wzgórzom i grzbietom, dziesiątkom i dziesiątkom rzek i szacunkowo 101 000 jezior. Na południu kraju rozciągają się duże jeziora (niektóre połączone kanałami) i szeroko uprawiane równiny.

Znaczące jeziora obejmują Siljan, Storsjom, Varern i Vattern, a z kilkoma wyjątkami, bilans szwedzkich jezior jest po stronie małych. Do największych rzek Szwecji należą Angerman, Eman, Indal, Lagan, Ljusnan, Lule, Osterdal, Skellefte, Storuman, Torne i Ume, o których mowa na mapie fizycznej Szwecji. Pod względem środowiska i krajobrazu kraj ten znany jest z jezior śródlądowych, rozległych lasów, gór pokrytych lodowcami i tysięcy przybrzeżnych wysp. Często pomijanym czynnikiem w krajobrazie fizycznym Szwecji są jej rzeki, i to właśnie o nich będzie mowa w tym artykule.

Mapa topograficzna Szwecji przedstawia cechy fizyczne Szwecji. Ta mapa topograficzna Szwecji pozwoli Ci odkryć ukształtowanie terenu i geograficzne Szwecji w Europie Północnej. Mapa topograficzna Szwecji jest do pobrania w formacie PDF, do druku i za darmo.

Znaczna część Szwecji jest silnie zalesiona - 78% powierzchni kraju to lasy i tereny zalesione, podczas gdy grunty rolne stanowią jedynie 8% użytków rolnych. Południowa Szwecja jest w przeważającej mierze rolnicza, z rosnącym na północ pokryciem lasów. Na zachodzie dominują góry i wzgórza. Około 15% Szwecji leży na północ od koła podbiegunowego. Najniższe wzniesienie w Szwecji znajduje się w zatoce jeziora Hammarsjön, w pobliżu Kristianstad na poziomie -2,41 m (-7,91 stóp) poniżej poziomu morza, jak widać na mapie topograficznej Szwecji. Najwyższym punktem jest Kebnekaise na wysokości 2.111 m (6.926 stóp) nad poziomem morza.

Największa gęstość zaludnienia występuje w regionie Öresund w południowej Szwecji oraz w dolinie jeziora Mälaren w pobliżu Sztokholmu, co pokazuje mapa topograficzna Szwecji. Gotlandia i Olandia są największymi wyspami Szwecji; Vänern i Vättern są jej największymi jeziorami. Vänern jest trzecim co do wielkości w Europie, po jeziorze Ładoga i jeziorze Onega w Rosji. Szwecja to 39.960 km² powierzchni wodnej, na której znajduje się około 95.700 jezior. Jeziora są czasem wykorzystywane do budowy elektrowni wodnych, zwłaszcza duże północne rzeki i jeziora. Dwie największe wyspy to Gotlandia i Olandia na południowym wschodzie. Każda z nich ma swoją własną kulturę, a najbardziej Gotlandia ze starym, w dużej mierze nienaruszonym i pełnym dziedzictwa miastem Visby.

Szwecja, państwo nordyckie w Europie Północnej, zajmuje powierzchnię 450 295 km kw. Topografia kraju jest w dużej mierze ukształtowana przez lód. Podczas ostatniej epoki lodowcowej duża część Szwecji była pokryta grubą warstwą lodu. Do 6000 r. p.n.e., kiedy lód w końcu się wycofał (lub stopił), pozostawił po sobie głęboko wcięte wybrzeże (na południu) z wieloma wyspami, a także niezliczone jeziora, rzeki i strumienie rozsiane po całym kraju, o czym mówi mapa topograficzna Szwecji.

Mapa wysokościowa Szwecji pokazuje różne wysokości Szwecji. Ta mapa wysokości Szwecji pozwoli Ci dowiedzieć się, gdzie są najwyższe i najniższe regiony Szwecji w Europie Północnej. Mapa wysokościowa Szwecji jest do pobrania w formacie PDF, do druku i za darmo.

Skrajne punkty wysokościowe Szwecji obejmują współrzędne najdalej wysunięte na północ, południe, wschód i zachód w Szwecji oraz te, które znajdują się na najwyższych i najniższych wysokościach w kraju. W przeciwieństwie do Norwegii i Danii, Szwecja nie posiada terytoriów zewnętrznych, które w zależności od definicji można uznać za znajdujące się wewnątrz lub na zewnątrz kraju, co oznacza, że skrajne punkty Szwecji są jednoznaczne (patrz mapa wysokościowa Szwecji). Szerokość i długość geograficzna wyrażone są w notacji dziesiętnej stopni, w której dodatnia wartość szerokości geograficznej odnosi się do półkuli północnej, a ujemna wartość do półkuli południowej. Dodatkowo, ujemna wartość elewacji odnosi się do terenu poniżej poziomu morza. Współrzędne użyte w tym artykule pochodzą z Google Earth, który wykorzystuje Światowy System Geodezyjny (WGS) 84, geodezyjny układ odniesienia.

Najwyższym punktem w Szwecji jest Kebnekaise, który stoi na wysokości 2 104 metrów (6 903 stóp), jak widać na mapie wysokości Szwecji. Znajduje się on w łańcuchu Gór Skandynawskich, w prowincji Laponia. Góra posiada dwa szczyty, z których zlodowaciały południowy jest najwyższy na wysokości 2 104 metrów (6 903 stóp). Północny szczyt, który stoi na 2,096 metrów (6,877 stóp), jest wolny od lodu. Chociaż południowy szczyt jest tradycyjnie uważany za wysoki na 2.111 metrów (6.926 stóp), nowe pomiary wykazały, że lodowiec się skurczył; dlatego szczyt nie jest tak wysoki jak wcześniej. Inne punkty o porównywalnej wysokości w pobliżu Kebnekaise to Sarektjåkka na wysokości 2.089 metrów (6.854 stóp) i Kaskasatjåkka na wysokości 2.076 metrów (6.811 stóp).

Teren Szwecji jest w większości płaski, z łagodnie pofałdowanymi nizinami i górami. Główny łańcuch górski, Góry Skandynawskie, przebiega przez północno-zachodnią granicę z Norwegią. W regionie górskim znajduje się kilka parków narodowych, takich jak Abisko, Sareks i Padjelanta. Najniższy punkt Szwecji, który znajduje się 2,41 m (7,91 ft) poniżej poziomu morza, znajduje się w Rezerwacie Biosfery Kristianstads Vattenrike w mieście Kristianstad, jak pokazuje mapa wysokości Szwecji. Punkt znajduje się na dnie tego, co kiedyś było Nosabyviken, zatoki na jeziorze Hammarsjön. Zatoka została osuszona w latach 60. XIX wieku przez inżyniera Johna Nun Milnera, aby uzyskać więcej ziemi uprawnej dla Kristianstad.

Mapa rzek w Szwecji pokazuje główne rzeki wraz z ich nazwami Szwecji. Mapa rzek Szwecji pozwoli Ci znaleźć główne rzeki, które płyną w i przez Szwecję w Europie Północnej. Mapa rzek Szwecji jest do pobrania w PDF, do druku i za darmo.

Rzeka Torne jest najdłuższą rzeką w Szwecji, ledwo pokonując rzekę Dalälven o łącznej długości 324 mil (470 kilometrów), jak widać na mapie rzek Szwecji. Rzeka Ume płynie przez okręg Norrbotten w bardzo północnej części kraju. Źródłem rzeki jest jezioro Torneträsk i jego główny dopływ, który znajduje się w pobliżu granicy z Norwegią i stamtąd płynie na południowy wschód. W połowie drogi rzeka płynie wzdłuż granicy Szwecji z Finlandią, aż do ujścia w Zatoce Botnickiej, pomiędzy szwedzkim miastem Haparanda i fińskim Tornio. Rzeka Torne stanowiąca część granicy między Szwecją a Finlandią ma swoje początki w traktacie z Fredrikshamn z 1809 roku, który kończył wojnę fińską między Królestwem Szwecji a Imperium Rosyjskim. W traktacie postanowiono, że rzeka ta wraz z rzekami Muonio i Könkämä będzie stanowić granicę między Szwecją a rosyjskim Wielkim Księstwem Finlandii.

Rzeka Dalälven jest drugą co do długości w Szwecji i najdłuższą rzeką w całości w Szwecji, o całkowitej długości 323 mil (470 kilometrów), jak pokazano na mapie rzek Szwecji. Rzeka Ume przepływa przez okręg Dalarna i okręg Uppsala w centralnej części kraju. Źródło rzeki znajduje się u zbiegu rzeki Västerdalälven i rzeki Österdalälven w miejscowości Djurås. Rzeka płynie na południowym wschodzie, aż zaczyna cofać się na północ i dociera do ujścia w Zatoce Botnickiej. Obecnie rzeka jest wykorzystywana do wykorzystania około dwóch trzecich swojego potencjału hydroelektrycznego, a największa z tych elektrowni znajduje się przy zaporze Trängslet. Historycznie, obszar wzdłuż rzeki był wykorzystywany jako szlak transportu tratw, a także jako lokalizacja dla przemysłu żelaznego i stalowego. Środowisko wzdłuż rzeki charakteryzuje się wysoką bioróżnorodnością, z mieszanką terenów podmokłych, rzek, jezior, równin zalewowych i lasów.

Rzeka Ume jest trzecią najdłuższą rzeką w Szwecji, o całkowitej długości 292 mil (470 kilometrów), jak wspomniano na mapie rzek Szwecji. Rzeka Ume płynie przez okręg Västerbotten w północnej części kraju. Źródłem rzeki jest jezioro Överuman, które znajduje się na granicy Norwegii i Szwecji, a stamtąd płynie na południowy wschód, aż do ujścia w mieście Holmsund, gdzie wpada do regionu Kvarken w Zatoce Botnickiej. Na swojej drodze rzeka przechodzi przez rezerwat przyrody Vindelfjällen. W latach 50. w całym kraju zaczęto budować zbiorniki hydroelektryczne i tamy, ale pojawiły się obawy o ich wpływ na środowisko, zwłaszcza na rzeki Ume i Vindel. Doprowadziło to do zawarcia w 1961 roku pokoju w Sarek, który uniemożliwił rozwój części rzeki Vindel, ale pozwolił na rozwój hydroenergetyki na Ume i innych rzekach. Zanim na rzece pojawiła się energia wodna, w latach trzydziestych XIX wieku na Ume, w mieście Baggböle, powstały młyny napędzane wodą. W 1884 r. zamknięto ostatni tartak na Ume, ponieważ wszystkie zostały zastąpione tartakami parowymi.

Mapa gór w Szwecji przedstawia główne góry wraz z ich nazwami w Szwecji. Mapa gór Szwecji pozwoli Ci znaleźć główne pasma górskie i najwyższe góry Szwecji w Europie Północnej. Mapa gór Szwecji jest do pobrania w PDF, do druku i za darmo.

Sarektjåkkå to druga najwyższa góra Szwecji i najwyższy punkt w Laponii, wznoszący się na wysokość 6,854 stóp nad poziomem morza, jak widać na mapie gór Szwecji. Znajduje się blisko granicy Parku Narodowego Sarek, na południowy zachód od Sourva. Położenie Sarektjåkkå i brak odpowiedniej sieci dróg utrudnia dostęp do góry. Góra nie jest również popularna ze względu na swoje odległe położenie, dlatego też co roku odwiedza ją niewielu turystów. Sarektjåkkå i jej okolice są pokryte śniegiem, co utrudnia przetrwanie dzikich zwierząt na tym obszarze. Jednak na górze występuje kilka roślin naczyniowych oraz 15 gatunków ssaków.

Kaskasatjåkka jest trzecią co do wysokości górą w Szwecji na wysokości 6.811 stóp nad poziomem morza, jak pokazuje mapa gór Szwecji. Znajduje się na północ od schronisk górskich i stacji badawczych w dolinie Tarfala. Kaskasatjåkka została po raz pierwszy zdobyta w 1880 roku przez Gustafa Buchta. Szczyt Kaskasatjåkka to płaski płaskowyż szczytowy, który prawie przez cały rok pokryty jest śniegiem. Z góry rozciąga się wspaniały widok na dolinę Tarfala i sąsiednie pasmo górskie Kebnekaise. Kaskasatjåkka i jej okolice znane są z wietrznych warunków i kilku stacji badawczych.

Akka to masyw w północnej Szwecji w południowo-zachodniej części Parku Narodowego Stora Sjofallet. Masyw Akki ma dwanaście szczytów i dziesięć lodowców z najwyższym szczytem, Stortoppen, mierzącym 6,611 stóp nad poziomem morza, jak wspomniano na mapie gór Szwecji. Poniżej góry znajduje się jezioro Akkajaure, które jest regulowane przez elektrownię wodną. Akka ma imponujący wygląd ze względu na duże różnice poziomów. Góra jest świętym miejscem dla społeczności lapońskiej, a wędrowcy traktują ją z respektem ze względu na jej piękno. Większość gór w Szwecji pokryta jest lodowcem. Zlodowacenie grozi jednak znacznym zmniejszeniem wysokości niektórych gór. Przewiduje się, że Kebnekaise prawdopodobnie straci status najwyższej góry w Szwecji na rzecz północnych szczytów z powodu intensywnych zlodowaceń, które mają obecnie miejsce. Nowy status najwyższej góry w Szwecji będzie miał wpływ na turystykę ze względu na niedostępność północnego szczytu

Mapa klimatyczna Szwecji pokazuje średnią temperaturę i strefy klimatyczne Szwecji. Ta mapa klimatyczna Szwecji pozwoli Ci poznać pogodę, średnie opady, średnie nasłonecznienie i różne klimaty Szwecji w Europie Północnej. Mapa klimatyczna Szwecji jest do pobrania w PDF, do druku i za darmo.

Większa część Szwecji, mimo północnej szerokości geograficznej, charakteryzuje się klimatem umiarkowanym, z czterema wyraźnymi porami roku i łagodnymi temperaturami przez cały rok. Kraj można podzielić na trzy typy klimatu: w części najbardziej wysuniętej na południe panuje klimat oceaniczny, w części centralnej wilgotny klimat kontynentalny, a w części najbardziej wysuniętej na północ - klimat subarktyczny. Szwecja jest jednak znacznie cieplejsza i bardziej sucha niż inne miejsca na podobnej szerokości geograficznej, a nawet nieco dalej na południe, głównie z powodu Prądu Zatokowego. Na przykład środkowa i południowa Szwecja ma znacznie cieplejsze zimy niż wiele części Rosji, Kanady i północnych Stanów Zjednoczonych. Ze względu na dużą szerokość geograficzną, długość dnia jest bardzo zróżnicowana. Na północ od koła podbiegunowego słońce nigdy nie zachodzi przez część każdego lata i nigdy nie wschodzi przez część każdej zimy, jak widać na mapie klimatycznej Szwecji. W stolicy kraju, Sztokholmie, światło dzienne trwa ponad 18 godzin pod koniec czerwca, ale tylko około 6 godzin pod koniec grudnia. Szwecja otrzymuje od 1100 do 1900 godzin słońca rocznie.

Temperatury różnią się znacznie od północy do południa. Południowa i centralna część kraju ma ciepłe lata i mroźne zimy, ze średnimi wysokimi temperaturami od 20 do 25 °C (68 do 77 °F) i niskimi od 12 do 15 °C (54 do 59 °F) w lecie i średnimi temperaturami od -4 do 2 °C (25 do 36 °F) w zimie, podczas gdy północna część kraju ma krótsze, chłodniejsze lata i dłuższe, zimniejsze i bardziej śnieżne zimy, z temperaturami, które często spadają poniżej zera od września do maja. Najwyższa temperatura odnotowana w Szwecji to 38 °C (100 °F) w Målilla w 1947 roku, podczas gdy najzimniejsza temperatura odnotowana w Vuoggatjålme w 1966 roku to -52,6 °C (-62,7 °F), jak pokazuje mapa klimatyczna Szwecji.

Będąc częściowo zamkniętym i niezbyt rozległym, Morze Bałtyckie jest w stanie temperować klimat w ograniczony sposób, zwłaszcza na północy, gdzie zwęża się do Zatoki Botnickiej, która może zamarzać zimą. Opady w Szwecji nie są na ogół obfite: są równe lub niższe niż 500 milimetrów (20 cali) rocznie w Laponii (również z powodu zimna, które trwa przez wiele miesięcy w roku), oscylują wokół 500/600 mm (20/23,5 cala) w dużej części kraju, podczas gdy przekraczają te wartości w grzbiecie Alp Skandynawskich, gdzie mogą nawet przekroczyć 1500 mm (60 cali) rocznie, a także wzdłuż południowo-zachodniego wybrzeża, które jest narażone na prądy atlantyckie, jak wspomniano w mapie klimatycznej Szwecji.